نام آموزه: خاص فکر کنید، معمولی زندگی کنید شاید این مدل زندگی به نظرتان احمقانه بیاید و بگویید اصلا امکان ندارد، ولی وقتی سعی

تبلت تنها موضوعی‌ست که این‌روزها من و پسر ۱۰ ساله‌ام بر سرش کشمکش داریم. از او اصرار است که قبل از نوشتن تکالیفش با آن

  ۱۸ سال پیش برای نجات‌ جانم مجبور شدم واقع‌بینی را کناربگذارم و به قصه‌ورویا پناه‌ببرم. همراه‌ دوستم در کوه‌های اطراف‌ تهران جایی بین دربند

لئو برنت “نابغه‌ی تبلیغاتی “می‌گوید: «نگرانی اصلی من این نیست که تبلیغات مردم را گمراه کند، نگرانی‌ام این است که تبلیغات‌چی‌ها تا سر حد مرگ

-مشق این‌ هفته‌ت اینه که یک کاسه تخمه برداری و بشینی پای تلویزیون و کانال‌ها رو بالا و پایین کنی و تخمه بشکنی. تا آخر

  جاناتان سوئیفت می‌گوید: <<کلمات لباسی هستند که بر تن افکارمان می‌پوشانیم.>> این روزها به هرکوی و برزن مجازی که سر بزنید، محال است کلماتی

  اگر به دنبال دوستی خوش‌رو و صمیمی هستید که قلبی به زلالی آب‌روان داشته باشد، کم‌توقع باشد و همیشه دردسترس، به حرف‌هایتان واکنش نشان

غمگین بودم. افسرده و ناکام. به پروژه‌ی شکست‌خورده‌ی  تولید و پرورش کاکتوس فکر می‌کردم. به بذرها و گیاهانی که با خون‌دل و مراقبت در فصل

تصمیم عجولانه گرفتید؟ مثل آهو در عسل گیرافتادید؟ قولی دادید که در خلوتتان از آن پشیمان هستید؟ همه‌ی اینها می‌تواند از عواقب جوزدگی‌ باشد. پشیمانی

  آشفته‌ام. مثل مرغ پرکنده. بال بال می‌زنم، بیهوده و سرگردان. امروزم به بطالت گذشت. چون طبق برنامه‌ریزی روزانه‌ام پیش نرفتم. فقط رنگ و عکس