امروز ظهر وقتی به همراه پسرم از مدرسه برمی‌گشتیم، از من خواست که برایش«به» بخرم. به این میوه خیلی علاقمند است و مثل سیب با او رفتار می‌کند. با این تفاوت که دوست دارد در ورق‌های نازک برایش بِبُرم و او از خوردنش کِیف‌دنیا را بکند.
«به»ها قیافه‌ی‌خوبی داشتند ولی من هیچ‌وقت از روی قیافه انتخابشان نمی‌کنم و بویشان را معیار خوب یا بد بودنشان قرار می‌دهم.
یکی‌یکی «به» ها را برمی‌داشتیم و می‌بوییدیم. خیلی بی‌بخار بودند. پسرم هم به تقلید از من«به»ها را می‌بویید و دنبال بوی‌خوش می‌گشت.
تقریبا ده «به» را بوییدیم تا توانستیم یکی‌شان را انتخاب کنیم. خیلی بوی خوبی می‌داد، همان یکی را حساب کردیم و از مغازه بیرون آمدیم.
در راه برگشت، به این فکر کردم که آدم‌ها را هم می‌شود همین‌گونه سنجید. آدم‌ها هم بو دارند، فقط کافیست چند جمله‌ای درباره‌ی خودشان و احوالات روزمره‌شان بپرسی، بویشان بیرون می‌زند و تو می‌توانی خوش‌طعم یا بی‌مزه بودنشان را تشخیص دهی.
حالا تلاش می‌کنم بوی خودم را حدس بزنم. من چه بویی دارم و چطور دیگران من را از بویی که می‌دهم قضاوت خواهند کرد؟
بوی«به» پرورشی می‌دهم که به زور‌انواع و اقسام کودهای شیمیایی به رنگ زرد خوشرنگی درآمده‌است یا بوی«به»ارگانیک که کشاورز برای به ثمر نشستنش زحمت‌ها کشیده و صبر و حوصله به خرج داده و نخواسته بیش از حد متعارف بزرگ شود تا نگاه خریداران را به خودش جذب کند؟
البته من فقط درباره‌ی«به» این روش را تجویز می‌کنم و با انار جور دیگری برخورد می‌کنم.
انار به نظرم نباید خیلی گرد و صاف باشد، بهتر است بیشتر خواسته باشد خودش را به مربع شبیه کند تا دایره. دیگر اینکه نباید اثری از سوختگی روی پوستش ببینی وگرنه آن قسمت حتما سفید و خشک از آب درخواهد آمد. قرمزی پوستش خوب است رگه‌هایی از سفیدی داشته باشد، و نازکی پوستش را باید بتوانی از ظاهرش تشخیص بدهی.
البته به تجربه دیده‌ام که انارهایی که پوست ضخیمی دارند در بیشتر مواقع شیرین و آبدار و سرخ هستند.
و من دوست دارم بیشتر شبیه «به» باشم تا انار. برای شناختن«به» فقط یک نشانه کافی است و خیلی پیچیدگی ندارد ولی برای تشخیص انار، باید فاکتورهای زیادی را در نظر بگیری و دست‌آخر هم بهتر است خودت را به شانس و اقبال بسپاری، چون ممکن است بد ضایع شوی.
اما «به» رک و روراست است، آنچه در نهان دارد را برایت با یک بوییدن‌ساده آشکار می‌کند و اگر شامه‌ی خوبی داشته باشی، اصلا توی ذوقت نمی‌زند. فقط کافیست چشمانت را ببندی و به بوی «به» گوش بسپاری، خودش را برایت صادقانه آشکار می‌کند.
آخرین نظرات: