جاناتان سوئیفت می‌گوید: <<کلمات لباسی هستند که بر تن افکارمان می‌پوشانیم.>>
این روزها به هرکوی و برزن مجازی که سر بزنید، محال است کلماتی از توسعه فردی نشنوید. مدعیان زیادی دارد که هر کدام تلاش می‌کنند به روش خاص و ابداعی خودشان مخاطبانی جذب کنند و پولی به جیب بزنند. یک نفر توسعه فردی را به زبان “فنگ‌شویی” توضیح می‌دهد و ادعا می‌کند مال و مکنت و موفقیت و رضایتش را فقط با رعایت قوانین فنگ‌شویی به دست آورده است. دیگری در “قانونِ‌جذب” خلاصه‌اش می‌کند و می‌گوید فقط کافی‌ست بنویسید تا اتفاق بیفتد. نوشته‌هایتان را پیش چشمانتان قرار دهید، آن وقت خواهید دید، کائنات با فهم و شعوری که دارند، شما را روی بال‌های بزرگ موفقیت به پرواز درخواهند آورد. کسانی هم تلاش می‌کنند از طریق کتاب “معجزه‌ی شکرگزاری” و “چهار اثر از فلورانس اسکاول شین” و کتاب‌هایی از این دست توسعه فردی را به خورد مخاطبانشان بدهند.
خلاصه بازار مکاره‌ای شده که سر و صدایش زیاد است. در میان این هیاهو، هستند کسانی که ادعایی ندارند و تمام‌قد، ابتدا پای توسعه فردی خودشان ایستاده‌اند و امروز از تجربه‌ی زیسته و مهارت و دانششان دیگران را هم بهره‌مند می‌کنند و همه‌چیز را در یک شوی مسخره خلاصه نکرده‌اند. سخت می‌شود در این بازار پر همهمه حرف نابی یافت که ریشه در علم و دانش عمیق داشته باشد و رنگ زرد چرکش توی ذوقتان نزند. من در این مقاله سعی کرده‌ام کسانی را معرفی کنم که از دنبال کردنشان نتایج مثبت زیادی گرفته‌ام و رگه‌های طلا را در آموزششان یافته‌ام.
سهیل رضایی را ۳ سالی بود که می‌شناختم ولی به خاطر افسردگی و جلسات تراپی در سال ۹۹ بیشتر با کتاب‌ها و کلاس‌هایش دوست شدم. آموزش‌هایش زیرمتن کارهای روزانه‌ام بود. به وقت ظرف‌شستن. به وقت غذادرست‌کردن. به وقت انجام کارهای خانه. داخل ماشین، مشغول رانندگی. خوبی‌اش این بود که می‌توانستم هرجا که هستم بدون هیچ محدودیتی از کلاس‌ها بهره ببرم. با کلاسهای “بنیاد و فرهنگ و زندگی” بزرگ شدم. خودم را پیدا کردم. را‌ه‌حل چالش‌ها را در بین آموخته‌هایم یافتم و یاد گرفتم چطور از مشکلاتم بزرگتر شوم. اکنون طبقه‌ای از کتابخانه‌ام را به کتاب‌های بنیاد اختصاص داده‌ام و هر باری که کلاس‌ها را می‌شنوم به درک جدیدی از خودم و زندگی‌ام می‌رسم.
سهیل رضایی خودشناسی را به روش پروفسور “کارل گوستاو یونگ” روانشناس معروف سوئیسی که شاگرد فروید نیز بوده است، به شما می‌آموزد. یونگ کسی‌ست که اولین بار مفهوم عقده و سایه را مطرح کرده و بعضی پریشانی‌های انسان را به سایه‌ها و عقده‌های شناخته نشده‌اش نسبت داده است.
سهیل رضایی در “بنیاد فرهنگ و زندگی” به طور تخصصی برای کسانی که در نیمه‌ی دوم عمر خود هستند، ایده‌های نابی دارد که شما را به زندگی زیست‌نشده و رضایت درونی متصل می‌کند. سایت “بنیاد فرهنگ و زندگی” علاوه بر کلاسهای حضوری و آنلاین، مطالب آموزشی رایگان زیادی دارد که شما با مطالعه و شنیدن آنها می‌توانید به درک عمیق‌تری از خودتان برسید و راز حال بد خود را بیابید.
کتاب‌های بنیاد که نوشته‌ی شاگردان مستقیم و غیر مستقیم یونگ است، شما را با بعد شناخته نشده‌ی خودتان بیشتر آشنا می‌کنند و درک تازه‌تری از زندگی و خودتان به شما می‌دهند که می‌توانید در چالش‌ها و مشکلاتتان از آنها بهره ببرید.
محمدرضا شعبانعلی را توسط سهیل رضایی شناختم ولی اطلاعات زیادی درباره‌ی فعالیت‌هایش نداشتم. بعد از کمی جستجو به معدن طلا رسیدم. آقای شعبانعلی دانش‌آموخته‌ی دانشگاه صنعتی شریف است. در حوزه‌های زیادی فعالیت داشته و با شرکت‌های فراوانی همکاری کرده‌است. اما آنچه بیشتر محمدرضا شعبانعلی را پرآوازه کرده، نوشتن کتاب‌ها و برگزاری دوره‌هایی درباره‌ی “فنون مذاکره” است. ایشان چند سالی‌ست که از آموزش فیزیکی فاصله گرفته‌اند و مشغول یادگیری در حوزه‌های مورد علاقه‌ی خودشان هستند. سایت “متمم” توسط ایشان طراحی شده و در حال حاضر ارائه‌دهنده‌ی درس‌هایی در حوزه‌ی مدیریت و توسعه فردی‌ست که دانشگاهی‌ست برای خودش.
شاهین کلانتری در سایت مدرسه نویسندگی متمم را “مهم‌ترین پایگاه آموزش به زبان فارسی” معرفی می‌کند و خودش پای ثابت و ارزیاب درس‌های متمم است. این سایت بخش مجزا و مفصلی درباره‌ی توسعه فردی دارد که شما می‌توانید با پرداخت اشتراکی ناچیز به این معدن گرانبها دست پیدا کنید و طبق سرعتِ رشدخودتان از آموز‌ه‌های این سایت بهره‌مند شوید. چند ماهی می‌شود که صبحم را بعد از نوشتن صفحات صبحگاهی، با خواندن درس‌هایی از سایت متمم آغاز می‌کنم. مقاله‌ای که درباره‌ی عزت‌نفس در سایتم منتشر کردم، بخشی از آموخته‌های من از متمم است.
اولین دلیلی که باعث شد من مشتاق کلاسهای شاهین کلانتری شوم، ایده‌هایش در حوزه‌ی توسعه فردی بود. کمپ ایده‌پزی دو آنچنان مرا جذب کرد که تا کمپ ده همراهش شدم و دوست نداشتم جلسه‌ای از این کلاس‌ها را از دست بدهم.
به نظرم نوشتن می‌تواند اولین قدم برای توسعه فردی باشد. تو با نوشتن می‌توانی فاصله‌ی بین تفکر و عملکردت را کم کنی و هرچه که بیشتر بنویسی خودت را بیشتر می‌شناسی. متوجه نکات ضعف و قوت خودت که شدی، بهتر می‌توانی در جهت توسعه فردی و بهبود عملکردت قدم برداری.
سایت مدرسه‌ی نویسندگی به مدیریت شاهین کلانتری علاوه بر مقاله‌ها و نوشته‌هایی که به شما در نوشتن و توسعه فردی کمک می کند، کلاسهای حضوری و آنلاین نیز برگزار می‌کند. این کلاس‌ها نوشتن همه‌جانبه را به شما می‌آموزد و کمک می‌کند برند خودتان را پیدا کنید و صاحب امضای شخصی در نوشتن شوید. شاهین کلانتری منبعی طلایی، از کتاب‌های خوب است که با مناعت طبعش در معرفی کتاب و خواندن‌های بی‌نظیرش، پنجره‌ای رو به تصویری نامتناهی و زیبا برای شما باز می‌کند. او خودش دغدغه‌ی توسعه فردی دارد و این را می‌شود در عملکردش دید.
این روزها آنقدر غرق در کلاسهای مدرسه نویسندگی شده‌ام که فرصتی برای کار دیگر ندارم. هیچ‌کدام از این کلاس‌ها سرفصل مشترک ندارند و هرکدام شما را با دنیای جدیدی در نویسندگی آشنا می‌کنند و خود جدیدی را نشان خودتان می‌دهند. بعد از سال‌ها دوری از نوشتن، این روزها انگار به آغوش مادرم بازگشته‌ام و آرامشی تازه را تجربه می‌کنم.
در پایان به شما پیشنهاد می‌کنم مصاحبه‌ی آقای شعبانعلی با سهیل رضایی را در این لینک بشنوید.
آخرین نظرات: